Mersin’in verimli topraklarında yetişen ve narenciyenin en özel türlerinden biri olan turunç, hem kokusuyla hem de lezzetiyle dikkat çekiyor. Genellikle sofralık olarak tüketilmeyen bu meyve, özellikle turunç reçeli ile Mersin mutfağında kendine has bir yer ediniyor.
Acılığıyla bilinen turunç, yörede özellikle kadınlar tarafından geleneksel yöntemlerle işlenerek reçel, marmelat ve şerbet haline getiriliyor. Bahar aylarında ağaçlardan toplanan turunçlar, kabuklarının acılığı alınarak uzun süre kaynatılıyor ve ardından şekerle buluşturuluyor. Sonuç ise kahvaltı sofralarının vazgeçilmezi olan, hem aromatik hem de sağlıklı bir lezzet oluyor.
Yüzyıllık Gelenek Sürdürülüyor
Mersinli aileler turunç reçelini genellikle evde hazırlıyor, bazıları ise bu geleneksel lezzeti yerel pazarlarda satışa sunarak ekonomik gelir elde ediyor. Özellikle Silifke, Tarsus ve merkez ilçelerde turunç reçeli üretimi oldukça yaygın.
Uzmanlara göre turunç, içerdiği doğal asitler ve antioksidanlar sayesinde sindirimi kolaylaştırıyor, bağışıklık sistemini güçlendiriyor ve cilt sağlığına da katkı sağlıyor. Bu yönüyle turunç reçeli sadece bir lezzet değil, aynı zamanda şifa kaynağı olarak da öne çıkıyor.
