SÖZÜMÜ KESME
Ne kadar çok şey biliyoruz ki karşı tarafın susmasını, ne diyeceğini bitirmeden, söz almadan çoğu zaman da yerli yersiz lafa atlıyoruz. Ekonomistlerden fazla paradan anlarken aynı zamanda o an konu rahatsızlığına geldiyse bir ara uzman doktor konuşabilir alaylı ya da sohbet çocuklara geldiyse bir eğitimci olarak konuşmasa olmaz o da ebeveyn sonuçta. Her şey konusunda fikrimizin olması eskiden entelektüel bilgi dağarcığı olarak kabul edilirdi. Ancak biraz işin dozunu kaçırdık sanırsam. İlaç önermeye kadar varan durumlar, yanlış nasihatler, her kişiye uygulanabilen tek taraflı tarifeler, tek gidişli biletlere dönmek üzere. İşin kötüsü bazen kimsenin birbirini dinlemediğini görüyorum. Eskilerin lafını hatırlamak gerek bilmeyen değil,öğrenmeyen ayıplanır. Bilmediğimizi söylemek elbette ayıp değil ancak sosyal medyada gördüğü ve okuduğu her şey hakkında uzman olduğumuz özgüveni ise gereksiz bir bilgiçlik gibi geliyor. Bir de özellikle kadınlarımızın bilgisizliğini kastederek erkeklerin anlayacağı bilgilermiş gibi kadınların konuşurken erkekler tarafından susturulması (mansplaining)içler acısı. Kısacası uzmanı bile sormadan konuşmazken; çünkü uzmanı bu iş için zaten para alıyor. Siz siz olun her duyduğunuza inanmayın diyeyim ben. Zira bizde bu özgüven oldukça ağzı olan konuşacak belli ki.
