İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi, ocak ayı işçi ölümleri raporunu yayınladı. Rapora göre ocak ayında en az 199 hayatını kaybetti. Hayatını kaybedenlerden 177’si ücretli (işçi ve memur), 22’si kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor.
Haber – Uğur Özgür
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisinin hazırlamış olduğu raporda, “Salgın koşullarında Türkiye’de işçileri virüsten korumak yerine daha çok çalıştırılıyor. Yasalarla, yönetmeliklerle, fabrikalara özel faaliyet izinleriyle, kapalı devre çalışma sistemiyle ve teşviklerle işçilere sefalet ücreti reva görülüyor. İşçi sağlığı ve iş güvenliği önlemleri almayan işyerlerini koruyan ‘çarklar dönsün’ anlayışıyla işçi kırımı meydana geliyor. Salgının ilk günlerinden bu yana ısrarla ifade ettiğimiz gibi bu sürede izlenen politikalarla salgın adım adım bir işçi sınıfı hastalığına dönüştürüldü. 11 Mart – 31 Ocak salgın sürecinde sermayeyi koruyan, üretimin her ne olursa olsun devamlılığına dayanarak işçi sınıfını sürü bağışıklığına iten politikalar, virüsün işyerlerinde ve işçi mahallelerinde hızla yayılmasına neden oldu. Bu dönemde Covid-19 nedeniyle on binlerce işçi hastalanırken tespit edebildiğimiz kadarıyla en az 823 işçi çalışırken virüse yakalanarak hayatını kaybetti” açıklamaları yapıldı.
“SAĞLIK, EN ÇOK ÖLÜMÜN YAŞANDIĞI İŞKOLU OLDU”
Raporda, salgında yaşanan işçi kırımının merkezinde sağlık emekçileri olduğunu öne sürülerek, “Sağlık, bu dönem yalnızca hastalarla yüksek yoğunlukta temas etmenin bir sonucu olarak değil, kötü çalışma koşullarının bir sonucu olarak da en çok ölümün yaşandığı işkolu oldu. Genel olarak baktığımızda ise hastanelerde, fabrikalarda, şantiyelerde, tersanelerde, madenlerde, depolarda, marketlerde yani tüm işkollarında işçilerin, emekçilerin kaderi bu ‘işçi kırımı’ nedeniyle ortaklaştı. Hayatını kaybeden 199 işçinin haberlerinin yüzde 60’lık kısmının ulusal basından, yüzde 40’lık kısmının ise yerel basında yer aldığı belirtilerek, “İşçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri, meslek örgütleri ve sendikalardan öğrendiğimiz bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla ocak ayında en az 199 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti” denildi.
“BİR ÇOCUK İŞÇİ HAYATINI KAYBETTİ”
199 emekçinin 177’sinin ücretli (işçi ve memur), 22’si kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluştuğunu öne sürüldüğüm İSİG raporunda, “Ölenlerin 13’ü kadın işçi, 186’sı erkek işçi. Kadın işçi cinayetleri tekstil, eğitim, ticaret, enerji ve sağlık işkollarında gerçekleşti. Bir çocuk işçi can verdi. Çocuk işçi cinayeti konaklama işkolunda gerçekleşti. 51 yaş ve üstünde ise çalışırken ölen 71 emekçi bulunuyor bunlar da çiftçi ve esnaflar ile kimya, büro, eğitim, metal, inşaat, taşımacılık, sağlık, güvenlik ve belediye işçileri. 9 göçmen/mülteci işçi hayatını kaybetti; 3’ü Somalili, 2’si Afganistanlı, 1’i Azerbaycanlı, 1’i Moldovyalı, 1’i Suriyeli, 1’i Ukraynalı.” Ocak ayında hayatını kaybeden işçilerin işkollarına göre dağılımı şu şekilde oldu: “Ölen işçilerin 14’ü sendikalı. Sendikalı işçiler maden, deri, eğitim, metal, sağlık, güvenlik ve belediye işkollarında çalışıyordu. Ölümler en çok sağlık, ticaret/eğitim/büro, taşımacılık, inşaat, tarım, metal, güvenlik, belediye, madencilik ve konaklama işkollarında gerçekleşti.”
EN FAZLA ÖLÜM NEDENİ COVİD-19 OLDU
En fazla ölüm nedenleri sırasıyla Covid-19, trafik/servis kazası, ezilme/göçük, yüksekten düşme, kalp krizi, şiddet, zehirlenme/boğulma, intihar ve elektrik çarpması. Covid-19 nedenli işçi ölümlerinin iş kollarına göre dağılımı ise sırasıyla sağlık, ticaret/eğitim/büro, güvenlik, belediye, tekstil, metal, konaklama, kimya, banka ve taşımacılık işkollarında meydana geldi. İşçi ölümlerinin yaş gruplarına göre dağılımı da şu şekilde: “15-17 yaş grubunda 1 işçi, 18-27 yaş grubunda 21 işçi, 28-50 yaş grubunda 97 işçi, 51-64 yaş grubunda 51 işçi, 65 yaş ve üstü yaş grubunda 20 işçi, ve yaşını bilmediğimiz/öğrenemediğimiz 9 işçi hayatını kaybetti.”
MERSİN, OCAK AYI İŞÇİ ÖLÜMLERİNDE İKİNCİ SIRADA YER ALDI
Hayatını kaybeden 199 işçinin şehirlere göre dağılımı ise şöyle: “20 ölüm İstanbul’da; 12 ölüm Mersin’de; 11 ölüm İzmir’de; 9 ölüm Samsun’da; 8’er ölüm Adana, Manisa ve Tekirdağ’da; 6’şar ölüm Balıkesir, Bursa, Kocaeli, Konya ve Şanlıurfa’da; 5’er ölüm Ankara, Antalya, Hatay, Muğla ve Somali’de; 4’er ölüm Çorum, Denizli, Kayseri, Kırşehir, Osmaniye ve Zonguldak’ta; 3’er ölüm Nevşehir ve Trabzon’da; 2’şer ölüm Aydın, Çanakkale, Diyarbakır, Gaziantep, Kütahya, Malatya, Ordu, Sakarya ve Tokat’ta; 1’er ölüm Afyon, Amasya, Artvin, Bingöl, Burdur, Düzce, Elazığ, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kastamonu, Kilis, Mardin, Moritanya, Niğde, Rize, Sivas, Şırnak’ta meydana geldi.”
ÖLEN İŞÇİLER SAYGIYLA ANILDI
İSİG, ocak ayı raporunda hayatını kaybeden 199 işçiyi saygıyla anarak isimlerini şöyle açıkladı: “Orhan Yağmur, Rahimi Hayatullah, Özkan Atak, Mehmet Çörten, Yankı Kocabaş, Farman Ismayılov, Tuncay Çay, Mustafa Sesli, Mehmet Sağırca, Mehmet Özuçar, Okan Özuçar, Yusuf Karayama, B.Z., Durmuş Gül, Mehmet Ali Konak, Mehmet Hanifi Özinal, Galip Dinçer, Hüsamettin Sargın, Mehmet Durgut, Veli Yener, Gökhan Yıldırım, Selahattin Tosuncu, Ramazan Toprak, Mehmet Ali Aşkın, Ertan Ambarcı, Murat Fayaoğlu, Yunus Emre Akyol, İbrahim Keskin, Sadiyenur Yüceer, Nevzat Uçar, Ozan Kula, Şaban Aydemir, Abdurrahman Ahmet, Hasan Dayan, Mehmet Yıldırım, Muhammed Çati, Aslan Yıldız, Hıdır Ünverdi, Sinan Ray, İsmail Kuru, Aliye Karakaya, Durmuş Kaya, Tarık Kalkan, Selami Akın, Müslüm Yılmaz, Mehmet Hanif Çetin, Yakup Demir, Abdülkadir Balkan, İsmail Doğaner, Yunus Taş, O.A., Selman Emirhan, Kenan Emirhan, Hüseyin A., Emre Tezel, Orhan Erten, Nazım Armağan Mert, Okan Tan, Hasan Özyıldız, Nuri Sertaç Sırma, Fatih Balkı, Ayşe Köroğlu, Mehmet Cengiz, Mehmet Efe, Emre Horasan, Galip Akkayaoğlu, Oktay Polat, Yavuz Özçelik, Mehmet Emin Öztunç, Mahmut Doğru, Eray Akkaya, Ali Demirci, Arap Efe, Tuncay Gökçe, Fatih Şahin, Serdar Önder, Fehim Özel, Qudrat Ullah Aslami, Hüseyin Demirci, Ali Yılmaz, Hasan Er, Mehmet Kurt, Ali Acar, Yusuf Sakarya, Ümit Öztürk, Ahmet Polat, Bünyamin Çetin, Sinan K., Erdinç Genç, Selami Aydoğdu, Faruk Gülmaya, Mürsel Meracıoğlu, Filiz Soydoğan Çiçek, Kerem Aktaş, Mustafa Aldemir, Hüsrev Maden, Tekin Erözdemir, Sinan Sarıkaya, Tanju Kaya, Orhan Gündüz, Nihat Tok, Aykut Güvercin, Akın Akduman, Recep Çördük, Murat Erbattal, Halil Esen, Metin Altunbaş, İsmail Durmaz, Fikret Karakaya, Taner Özdoğan, Ahmet Anıl, Erhan Okçu, Fazlı Balkı, Muhammet Şevki Taner, Serkan Kozkalan, İsmail Koyuncu, Cengiz Aslan, Şerif Giray Deneçli, Bekir Koluçolak, Atılım Köker, Tayfun Kepiç, Cavit Pehlivan, Şuheda Tunca, İsmihan Emirdağı, Hüseyin Kozcu, Mehmet Soysal, Sezgin Can, Hatice Arıkan, Ramazan Ateş, Rasim Güçlü, Mehmet Yaşar Karabacak, Aşkın Demirören, Mustafa Doğan, Ayşegül Onurkal, Yusuf Pampal, Nedret Yılmaz, Samiye Genç Özkan, Güney Güven, Hasan Erdoğan, Nebi Mehmet Efendioğlu, Salih İncehasan, Şekip Öztürk, Köksal Türkel, Cemal İrten, Cemal Yıldız, Murat Bayram, Necati Emirhan, Ayyuş Eryılmaz, Orkun Karadağ, Soyer Şimşek, Öztekin Yüce, Özgül Yaşar, Halit Usluel, Doğan Yıldırım, Halit Usluel, Mehmet Çinpolat, Uğur Yılmaz, Rayif Kurşunoğlu, Ahmet Uğur Yılmaz, Oğuzhan Özkan, Yavuz Eryılmaz, Kemal Aslan, Önder Algür, Erdem Topuz, Ziya Berhan Kılıç, Fırat Eroğlu, Mustafa Deniz, Yakup Uykutalp, Halil Akkaya, Kemal Karaağaç, Veysel Uçar, Mehmet Tekin, Elvan Özdemir, Yücel Bursalı, Sadık Başyurt, Selami Alıcı, Salim Değirmenci, Mustafa Sayın, Necati Düzgören, Muhammet Küçükçelik, Samet Kaya, Halim Türk, Kenan Demir, Sıtkı Türkay, Şeref Yazgan, Murat Tekin, Kenan Karaduman, Emin Karadağ, Mücahit Albay, Mehmet Nuri Karadağ, Naci Candan, Musa Bozdağ, Muzaffer Y. ve ismini öğrenemediğimiz 6 işçi.”
