Sizlere İrreversible (Dönüş Yok) filminden, biraz da Antony Burgess’in Otomatik Portakal eserinden ve filme uyarlamasından bahsetmeliyim, Biri, dünyanın her yerinde tecavüz suçlarına, sadece bir tecavüz vakası olarak bakılmamasını, diğeri ise kötülüğü yapan birinin bile, kendi kötülüğünden nefret edebilecek hale getirilmesinin, mümkün olduğunu konu ediyor.

 Film, sondan başlayan bir film. İki adamın, bir adamı acımasızca, ölesiye dövmesi ile başlıyor. Ama film bittiğinde siz asıl o zaman anlıyorsunuz ki, en başta dövülen adam, aslında bir saldırgan. Özellikle filmin ikinci yarısı Monica Belluci’nin haykırışları inanılmaz tüyler ürpertici. Tecavüz, bahsettiğim filmde yani Dönüş Yok’ta, sadece bir kadına değil, özürlü kardeşine bakan bir ablaya, kocası tarafından ölesiye sevilen bir kadına, geleceğe dair umutları ve fikirleri olan bir bireye, gençlere ders veren bir akademisyene, üzerine titrenen bir güzel bebeğe, ninnilerle uyutulan, hastalandığında, sabahlara kadar nöbet tutulan, ağladığında beraber ağlanan gecelerce, her öğrendiği şeyde alkış alan bir çocuğa, yalnız kardeşinin biricik dostu olan insana, gösterilen şiddettir, gasptır, barbarlıktır. Otomatik Portakal da ise suçluyu öyle bir hale getiriyor ki, artık kendi yaptıklarından kusacak kadar midesi bulanıyor.

Google’da “porno&tecavüz” ikilisinin yapıldığı aramalar, gün geçtikçe artıyor. Bunu, taksilere ve dolmuşlara kamera koyarak, acil butonu koyarak engelleme şansımız maalesef yok. Zira kargo elemanının bile, müşterisine tacizde bulunduğu bir ülkede yaşıyoruz. Bugün kaç kadın, ufak da olsa tacize uğramadığını söyleyemez Türkiye’de. Erkek çocuklarının bile tacize uğradığı malumken, çok ciddi önlemlerin alınması ve bunların başında ise cinsel eğitimin gelmesi gerekiyor.

Ölüler umursanmak istiyor. Ancak o zaman rahat edecekler yattığı yerlerde.